Buddhism

การประพฤติธรรม หมายถึง การปฏิบัติตนตามหลักศีลธรรมและจริยธรรม รวมถึงยึดมั่นในคุณธรรมที่ดีงาม การประพฤติธรรมไม่ใช่เพียงการปฏิบัติศีลในเชิงพิธีกรรม แต่ยังครอบคลุมถึงการแสดงออกทางความ

การบำเพ็ญทาน หรือการให้ทาน ถือเป็นหนึ่งในมงคลชีวิต 38 ประการ ที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดงไว้ เป็นพื้นฐานของการสร้างความสุขทั้งแก่ผู้ให้และผู้รับ รวมถึงเป็นรากฐานสำคัญของการพัฒนาทาง

การทำงานไม่คั่งค้าง หมายถึง การจัดการงานให้สำเร็จตามกำหนดเวลาโดยไม่ปล่อยให้ล่าช้าหรือสะสมจนกลายเป็นภาระในอนาคต การปฏิบัตินี้สะท้อนถึงความขยันหมั่นเพียร ความรับผิดชอบ และการมี

คำว่า "สงเคราะห์" หมายถึง การช่วยเหลือ สนับสนุน หรือทำให้เกิดความสุข สำหรับการสงเคราะห์คู่สมรสในที่นี้ หมายถึงการปฏิบัติต่อกันด้วยความรัก ความเคารพ และความเข้าใจ เพื่อสร้างความสัมพันธ์ที่ดี

พระพุทธศาสนาสอนให้พ่อแม่ปลูกฝังศีลธรรมตั้งแต่บุตรยังเยาว์วัย โดยเฉพาะการรักษาศีล 5 เช่น สอนให้บุตรไม่เบียดเบียนสัตว์ ไม่พูดเท็จ และไม่ลักทรัพย์ การอบรมบุตรให้รู้จักผิดชอบชั่วดีตั้งแต่เล็กเป็น

บิดามารดาเป็นผู้มีพระคุณสูงสุดต่อบุตร เพราะเป็นผู้ให้กำเนิด เลี้ยงดู และอบรมสั่งสอนให้เติบโตเป็นคนดี การบำรุงบิดามารดาจึงถือเป็นหน้าที่อันสำคัญของบุตรที่พึงปฏิบัติ

"วาจาสุภาษิต" หมายถึง การพูดจาที่ดีงาม มีประโยชน์ และเหมาะสมตามกาลเทศะ ซึ่งเป็นหนึ่งในมงคลชีวิต 38 ประการ ที่ปรากฏในบท มงคลสูตร ของพระไตรปิฎก วาจาสุภาษิตเป็นเครื่องมือสำคัญในการ

"ความวินัย" หรือ "สิกขา" (ศีล, สมาธิ, ปัญญา) เป็นพื้นฐานสำคัญของชีวิตที่ประสบความสำเร็จและเป็นสุข ความวินัยหมายถึงการควบคุมตนเองให้กระทำสิ่งที่ถูกต้อง เหมาะสม ตามหลักคุณธรรม ศีลธรรม และ

ศิลปะ แปลว่า การแสดงออกมาให้ปรากฏขึ้นได้อย่างงดงามน่าพึงชม หมายถึง “ฉลาดทำ” คือทำเป็นนั่นเอง พหูสูตนั้นเป็นผู้ฉลาดรู้ เรียนรู้ในหลักวิชา รู้ว่าอะไรเป็นอะไร รู้ว่าอะไรทำอย่างไร ส่วนศิลปะ เป็น

ในพระไตรปิฎก เศรษฐีคือบุคคลที่มีฐานะมั่งคั่ง และเป็นผู้มีบทบาทสำคัญในการส่งเสริมและสนับสนุนพระพุทธศาสนา พวกเขาไม่เพียงแค่มีทรัพย์สินมากมาย แต่ยังมีศรัทธาแรงกล้าต่อพระพุทธเจ้าและพระ